تفاوت بین آهنرباهای نئودیمیم متخلخل و پیوند شده چیست؟

فرآیند تولید:

آهنربای نئودیمیوم تف جوشی شده: تولید شده توسط فرآیند متالورژی پودر، آلیاژ ذوب شده به پودر تبدیل می شود، در یک میدان مغناطیسی به جنین فشرده شده فشرده می شود و سپس در یک گاز بی اثر یا خلاء برای دستیابی به چگالش زینتر می شود. عملیات حرارتی پیری معمولاً برای بهبود نیروی اجباری آهنربا مورد نیاز است.
آهنربای نئودیمیوم پیوندی: از مخلوط کردن پودر مغناطیسی NdFeB که سریعاً خاموش می شود و یک بایندر ساخته می شود و با فشار دادن یا قالب گیری تزریقی ساخته می شود. دقت ابعادی بالایی دارد و می تواند اجزای مغناطیسی با اشکال نسبتا پیچیده تولید کند.

خواص فیزیکی:

آهنربای نئودیمیوم متخلخل: دارای خواص مغناطیسی بالا، مانند ماندگاری بالا و محصول حداکثر انرژی مغناطیسی، اما استحکام مکانیکی نسبتا کم، و نسبتا شکننده و حساس به خوردگی است. معمولاً نیاز به عملیات سطحی مانند آبکاری یا پوشش دارد.
آهنربای نئودیمیوم پیوندی: خواص مغناطیسی معمولاً کمتر از آهنرباهای نئودیمیوم متخلخل است، اما دارای استحکام مکانیکی و دقت ابعادی بالاتر، مقاومت در برابر خوردگی بهتر است و برای کاربردهایی با اشکال پیچیده مناسب است.

حوزه های کاربردی:

آهنربای نئودیمیوم متخلخل: به طور گسترده در کاربردهای مغناطیسی با کارایی بالا مانند موتورهای آهنربای دائمی با کارایی بالا، بلندگوها، درایوهای دیسک سخت، ابزارهای برقی و غیره استفاده می شود.
آهنرباهای نئودیمیوم پیوندی: معمولاً در میکرو موتورها، حسگرها، وسایل مغناطیسی، اسباب‌بازی‌ها، بسته‌بندی و سایر زمینه‌ها، به ویژه برای کاربردهایی با اشکال پیچیده یا دقت ابعادی بالا استفاده می‌شود.

هزینه و قیمت:

آهنرباهای نئودیمیوم زینتر شده: به دلیل کارایی بالا معمولاً هزینه و قیمت بالاتری دارند.
آهنرباهای نئودیمیوم پیوندی: فرآیند تولید نسبتاً ساده، هزینه کم و قیمت نسبتاً ارزان است.

مقاومت در برابر خوردگی:

آهنرباهای نئودیمیوم متخلخل: به راحتی خورده می شوند، معمولاً برای بهبود مقاومت در برابر خوردگی نیاز به آبکاری سطحی دارند.
آهنرباهای نئودیمیوم پیوندی: معمولاً به دلیل وجود بایندرها مقاومت به خوردگی بهتری دارند.

ظاهر و درمان سطحی:

آهنرباهای نئودیمیوم متخلخل: سطح صاف و متراکم است، معمولاً نقره‌ای مایل به سفید است و نیازی به عملیات سطحی اضافی نیست.
آهنرباهای نئودیمیوم پیوندی: سطح نسبتاً ناهموار، با ساختار متخلخل خاصی، معمولاً سیاه یا خاکستری مرطوب است و برای جلوگیری از خوردگی باید با لایه ای از رزین اپوکسی یا پلی پاراکسیلن پوشانده شود.

چگالی و سختی:

آهنرباهای نئودیمیوم تف جوشی شده: چگالی آن حدود 7.4-7.6 گرم بر سانتی متر مکعب است و سختی آن حدود 560-580Hv است.
آهنرباهای نئودیمیوم پیوندی: چگالی معمولاً کمتر از مقدار تئوری است زیرا حاوی یک اتصال دهنده هستند. سختی و چگالی با توجه به چسب خاص و نسبت پودر مغناطیسی متفاوت است.

پایداری دما:

آهنرباهای نئودیمیوم تف جوشی شده: بسته به سطح عملکرد، حداکثر دمای عملیاتی بین 80-250 درجه سانتیگراد است.

آهنرباهای نئودیمیوم متصل: مقاومت در برابر حرارت ضعیف، دمای عملیاتی معمولاً از 150 درجه تجاوز نمی کند.

هر دو نوع آهنربا نئودیمیم مزایا و محدودیت های خاص خود را دارند و انتخاب باید بر اساس الزامات کاربردی خاص و بودجه هزینه تعیین شود.